ముందుజాగ్రత్త

ఓ అడవిలోచాలా కుందేళ్లు ఉండేవి అవనీ పక్కనే ఉన్న మరోఅడవికి బయలుదేరాయి కొంత దూరం వేళ్ళేసరికి దారిలొ ఓ నీటి కాలువ ఎదురైంది వీటికి ఈత రాదు కదా! కాలవ చుట్టూ తిరిగి వేళితే గాని అవతలి ఒడ్డు చేరుకోలేవు. చేసేదిలేక కుందేళ్లన్నీ కాలవ చుట్టూ ఉన్న గట్టుపై నడక ప్రారంభించాయి.

ఈ గుంపులో ఓ తుంటరి కుందేలు ఉంది దానికి ఆ కాలువలో ఈదుతున్న ఓ పెద్ద బాతు కనిపించింది. ఏదో ఆలోచన వచ్చినదానిలా.

'మీరు వెళ్ళండి, నేను తరువాత వస్తాను 'అంది' ఎలాంటి ఆకతయి పనులూ చేయకుండా బుద్ధిగా మాతో వచ్చేయ్' అను దీని సంగతి తెలిసిన ఓ ముసలి కుందేలు మందలించింది.

దాని మాటల్ని పట్టించుకోలేదు ఈ ఆకతాయి. మిగతా కుందేళ్లన్నీ వెళ్లిపోయాయి.

'ఓయ్ బాతు మామా... నిన్నే... నువ్వు చాలాఅందంగా ఉన్నావోయ్! నీటిలో భలేగా ఈదుతున్నవే!' కాలవ మధ్యలో ఉన్న బాతుకి వినిపించేలా అంది కుందేలు.

'నిజంగానా... అంత అందంగా ఉన్నానా' ఆ మాటలకు మురిసిపోయింది బాతు ఒడ్డుకు వచ్చేసింది.

'ఈ రోజు నుంచి మనం స్నేహితులం. నీకు ఏ సహాయం కావాలన్నా నాతో చెప్పు' అంది బాతు.

'అయితే్... నేను ఈ కాలువ దాటి అవతలి ఒడ్డు కు వెళ్లాలి. చుట్టూ తిరిగి వెళదామంటే కాళ్లు నొప్పులాయె! మరి నీ వీపు మీద నన్ను కూర్చోబెట్టుకుని అవతలికి తీసుకెళతావా?' అని అడిగింది కుందేలు.

'ఓ... అదెంత పని' కుందేలును వీపుపై వీపు పై ఎక్కించుకుంది బాతు.

'మావాళ్ళందరికంటే నేనే ముందుగా అవతలి ఒడ్డుకి చేరుకుంటాను. నాతెలివితేటలతో అందరిని ఆశ్చర్య పరుస్తా' అని లొలోపల అనుకుంది కుందేలు.

ఈదుతున్న బాతుకు నీటి మద్యలో ఓ పెద్ద కప్ప ఎదురైంది. అది చెంగున ఎగిరి బాతుపై దూకింది.