మూడవ వరం

విపులుడు, చంద్రకాంతుడు అనే ఇద్దరు మిత్రులు దారిపక్కన సత్రంలో కూర్చుని ఏవో పిచ్చాపాటీ మాట్లాడుకుంటున్నారు. అప్పుడు ఒక అపరిచితుడు అక్కడికి వచ్చి ఒక ఉంగరం చూపుతూ, ‘‘ఈ వజ్రపుటుంగరాన్ని, మీ రెవరైనా కొనుక్కుంటారా?'' అని అడిగాడు.

 

ఆ ఇద్దరు మిత్రుల్లో విపులుడు ధనికుడు. చంద్రకాంతుడు పేద ఉపాధ్యా…ుుడు. అందువల్ల చంద్రకాంతుడికి దాన్ని కొనే శక్తీ, ఆసక్తీ రెండూ లేవు. విపులుడికి ఆ విలువైన ఉంగరాన్ని కొనుక్కోవాలనిపించింది.

 

‘‘ఈ ఉంగరం నీకెక్కడిది?'' అని అడిగాడు విపులుడు దానిని తెచ్చిన వ్యక్తిని.

 

‘‘ఆ సంగతి చెప్పను. వద్దంటే చెప్పు. దీన్ని నగల వ్యాపారికి అమ్ముకుంటాను. డబ్బు వెంటనే కావాలి గనకే నీ దగ్గరికి వచ్చాను,'' అన్నాడు ఉంగరం తెచ్చినవాడు. విపులుడు వాణ్ణి తన ఇంటికి రమన్నాడు. వాడు చాలా సంతోషంగా చంద్రకాంతుడితో కలిసి, అతని వెంట బ…ులుదేరాడు.

 

విపులుడు వాడితో అమితస్నేహంగా మాట్లాడుతూ ఇంటికి తీసుకుపోయి, వాడికి చెందవలసిన మొత్తాన్ని ముట్టజెప్పాడు. ఆ తరవాత, ‘‘మిత్రమా, బాగా పొద్దుపోయింది. ఇంత డబ్బు తీసుకుని రాత్రి పూట వీధుల గుండా వెళ్ళడం క్షేమం కాదు కదా?'' అన్నాడు.

 

విపులుడి అనుమానం సబబైనదే అన్నాడు చంద్రకాంతుడు. ఇద్దరి మాటలూ విన్న వచ్చినవాడు ఆ రాత్రికి అక్కడే వుండి తెల్లవారాక బ…ులు దేరుదామని అనుకున్నాడు.

 

చంద్రకాంతుడు వెళ్ళిపో…ూక, ఉంగరం అమ్మినవాడికి, విపులుడు రుచికరమైన విందు భోజనం ఏర్పాటు చేశాడు. వాటితో పాటు మత్తు పానీ…ుం కూడా అందించాడు. మత్తు పానీ…ుం కడుపులోకి చేరగానే, అతిథి, విపులుణ్ణి తెగ పొగడడం ప్రారంభించాడు.

ఆ తరవాత తనకు ఉంగరం ఎలా లభించిందో కూడా చెప్పేశాడు:

 

పట్టణానికి కొద్దిదూరంలోని అడవిలో వున్న తాంత్రికుడు ప్రతి అమావాస్య అర్ధరాత్రి సమ…ుంలో …ుజ్ఞం చేస్తాడు. …ుజ్ఞం పూర్త…్యూక, కోరినవారికి కోరిన వరం ఇచ్చేశక్తి అతనికి వస్తుంది. ఒకనాడు ఈ అతిథి అక్కడికి వెళ్ళి, తాంత్రికుడికి ప్రీతికరంగా నడుచుకోవడంతో, సంతోషించిన ఆ…ున …ుజ్ఞం పూర్తి చే…ుగానే, చేతిలోకి చిటికెడు విబూది ఇచ్చి, ఏదో మంత్రం చెప్పి, ‘‘బిడ్డా, మూడు క్షణాలలోగా నీకిష్టమైనది కోరుకో,'' అన్నాడు.

 

అతడు వజ్రపుటుంగరం కావాలని కోరుకున్నాడు. ఆక్షణమే అతని చేతిలోకి అది వచ్చింది. దానిని చూసి మొదట సంతోషించినప్పటికీ, ఆ తరవాత, ‘‘అెూ్య, ... రాజ్యాన్ని కోరుకోకుండా పో…ూనే,'' అని పశ్చాత్తాపపడ్డాడు.

 

తెల్లవారగానే, అతిథి, విపులుడు పెట్టిన ఫలహారంతిని, సంతోషంగా వెళ్ళిపో…ూడు. విపులుడు ఎలాగైనా అడవికి వెళ్ళి తాంత్రికుణ్ణి చూసి వరం పొందాలని నిర్ణయించాడు. అయితే ఒంటరిగా వెళ్ళడానికి ధైర్యం చాలలేదు. నమ్మకస్థుడైన మిత్రుడు చంద్రకాంతుణ్ణి పిలిపించి, సంగతి చెప్పి, అతన్ని తనకు తోడుగా రమ్మని కోరాడు.

 

అంతా నిర్లిప్తంగా విన్న చంద్రకాంతుడు, ‘‘భగవంతుడు నీకు కావలసినంత ధనం ఇచ్చాడు. ఇంకా ఎందుకు ఆశిస్తావు. మనిషికి కావలసింది మానసిక ప్రశాంతత. నిజాయితీగా ఉంటూ, చుట్టూ ఉన్న వారికి చేతనైన సా…ుం చేస్తూ జీవించడంలో ఉన్న ఆనందం మరెందులోనూ రాదు,'' అన్నాడు. ‘‘నేను ధనమే కోరుకుంటాననే నిర్ణ…ూనికి నువ్వెలా వచ్చావు?'' అని అడిగాడు విపులుడు.

 

‘‘చూడు మిత్రమా! సక్రమంగా దేన్నయినా పొందాలంటే రెండే మార్గాలున్నాయి. మొదటిది సహజంగా మనకు ప్రాప్తిస్తాయి. రెండవది శ్రమించి సాధించాలి. అలా కాకుండా అడ్డదారులలో సంపాయించాలనుకోవడం అవివేకం. ఎవరో తాంత్రికుడి ద్వారా ఏదో సాధించాలనుకుంటే అవి తీవ్ర పర్యవసానాలకు దారితీస్తాయి,'' అనిహెచ్చరించాడు చంద్రకాంతుడు.

 

అయితే, తాంత్రికుడి దగ్గరికి వెళ్ళి తీరాలని విపులుడు పట్టుపట్టాడు. ఒకవైపు మిత్రుడి పట్ల ఉన్న సానుభూతి కొద్దీ, మరొకవైపు మిత్రుడి అసంతృప్తికి గురికావడం భావ్యం కాదన్న ఉద్దేశంతోనూ చంద్రకాంతుడు విపులుడికి తోడుగా వెళ్ళక తప్పలేదు. అమావాస్య చీకట్లు కమ్ముకుంటూండగా, ఇద్దరు మిత్రులూ అడవిలో ప్రవేశించి తాంత్రికుడి కుటీరాన్ని కనుగొన్నారు.

తాంత్రికుడు వాళ్ళపట్ల ఎంతో ఆదరం చూపాడు. అడవిలో దారితప్పి వచ్చారని భావించి వారికి భోజనం పెట్టాడు. ‘‘ఈ రాత్రికి మీరు ఇక్కడ నా కుటీరంలోనే గడిపి వెళ్ళవచ్చు. నేను ఇప్పుడు ఒక …ుజ్ఞం చే…ూలి. అది పూర్తి కాగానే ఈ అడవి వదిలి వెళ్ళిపోతాను, '' అన్నాడు తాంత్రికుడు.

 

‘‘అడవి వదిలి ఎందుకు వెళ్ళిపోతున్నారు, స్వామీ,'' అని అడిగాడు విపులుడు.

 

‘‘దానిని గురుంచి నీ కెందుకు విచారం, నా…ునా? నేనొక మహత్కార్యాన్ని సాధించాలని, ఇక్కడ ప్రతి అమావాస్య రాత్రి …ుజ్ఞం చేస్తూ వస్తున్నాను. ఈ రాత్రి …ుజ్ఞంతో అది పరిసమాప్తమవుతుంది,'' అన్నాడు తాంత్రికుడు.

 

‘‘మీరిచ్చే చిటికెడు విబూదిని చేతిలో ఉంచుకుని మూడు కోరికలను కోరుకుంటే అవి సిద్ధిస్తా…ున్నది, నిజమా? కాదా?'' అని అడిగాడు విపులుడు.

 

ఆప్రశ్న విని విస్మ…ుం చెందిన తాంత్రికుడు, ‘‘ఆ సంగతి నీ కెవరు చెప్పారు? బహుశా వజ్రాన్ని పొందిన ఆ వెర్రిబాగులవాడే చెప్పి ఉంటాడు. అవును. వాడి మీది జాలికొద్దీ అలా చేశాను. ఉంగరం సంగతి ఎవరికీ చెప్పవద్దని హెచ్చరించాను కూడా!'' అన్నాడు తాంత్రికుడు.

 

‘‘నా మీద కూడా అలాంటి కరుణ చూపవచ్చు కదా?'' అని అడిగాడు విపులుడు. ఆ మాటకు తాంత్రికుడు నవ్వి, ‘‘నా…ునా, నువ్వు ఆజ్ఞాపించి నా నుంచి కరుణను పొంద లేవు. కొందరిని చూస్తే జాలి కలుగుతుంది. మరికొందరిని చూస్తే కలగదు. నీ పట్ల కరుణ చూపడానికినాకెలాంటి కారణమూ కనిపించడం లేదు,'' అన్నాడు.

 

‘‘నాకాసా…ుం చే…ుడం వల్ల నీకు వాటిల్లే నష్టం ఏదీ లేదు కదా? దానికెందుకిలా మొండికెత్తుతావు?'' అన్నాడు విపులుడు.

 

‘‘అది నీకు తీరని హాని చే…ువచ్చు! నా …ుజ్ఞానికి ఆటంకం కలిగించ వద్దని హెచ్చరిస్తున్నాను,'' అన్నాడు తాంత్రికుడు గంభీరంగా.

 

‘‘అయితే, నువ్వు నా కోరికలు తీరిస్తే తప్ప, నీ …ుజ్ఞాన్ని ఇక్కడ సక్రమంగా జరగనివ్వను. ఆటంకాలు కలిగిస్తూనే ఉంటాను. అంతలో తెల్లవారిపోయి, పుణ్యకాలం కాస్తా వెళ్ళి పోతుంది,'' అని బెదిరించాడు విపులుడు. ‘‘నిజంగానా!'' అన్నాడు తాంత్రికుడు ఆగ్రహంతో. జరుగుతున్న దానిని చూస్తూంటే చంద్ర కాంతుడికి జుగుప్స కలిగింది.

 

‘‘విపులా, ద…ుచేసి తాంత్రికుడి ఆగ్రహానికి గురి కావద్దు. అది నీకు మంచిది కాదు,'' అని స్నేహితుణ్ణి మెల్లగా హెచ్చరించాడు.

 

‘‘నువ్వు ఇందులో జోక్యం చేసుకోవద్దు. అవతలికి వెళ్ళు. నేనీ సువర్ణ అవకాశాన్ని వదల దలుచుకో లేదు,'' అన్నాడు విపులుడు.

చంద్రకాంతుడు మెల్లగా బ…ుటికి నడిచి, ఏంచే…ుడానికీ నిర్ణ…ుంచుకోలేక కుటీరం పక్కన నిలబడ్డాడు. తాంత్రికుడు నిప్పురగిలించి ఏవో మంత్రాలు వల్లించసాగాడు. విపులుడు పక్కనే నిలబడ్డాడు. కొంత సేప…్యూక, తాంత్రికుడు చిటికెడు బూడిదతీసి విపులుడి అరచేతిలో ఉంచాడు. విపులుడు ఎలాంటి వరాలు కోరుకున్నాడో చంద్రకాంతుడికి వినిపించలేదు. కాని మంటల కాంతిలో తాంత్రికుడి ముఖంలో హేళన మాత్రం అతనికి స్పష్టంగా కనిపించింది.

 

‘‘నేను తలపెట్టిన బృహత్కార్యం సాధించాలంటే ఈ రాత్రికి నేను అబద్ధం చెప్పకూడదు. ఇతరులకు అసంతృప్తి కలిగించకూడదు. అందుకే నీ కోరికలు సిద్ధించేలా వరం ఇచ్చాను. ఇక వెళ్ళు ఇక్కణ్ణించి,'' అన్నాడు తాంత్రికుడు. విపులుడు ఆ…ునకు వంగి నమస్కరించి పరమానందంతో కుటీరం నుంచి వెలుపలికి వచ్చి, మిత్రుణ్ణి కలుసుకున్నాడు. ఇద్దరూ తిరుగుముఖం పట్టారు. తెల్లవారగానే ఇద్దరూ నదిలో స్నానం చేసి, గ్రామం మధ్య ఉన్న రచ్చబండ సమీపానికి వచ్చారు. ఏదో పండుగ సందర్భంగా గ్రామ ప్రజలందరూ అక్కడ గుమిగూడి ఉన్నారు.

 

వాళ్ళను చూడగానే విపులుడు తన మిత్రుడితో, ‘‘వీళ్ళందరూ నా పాలితులవుతారు. నేను మహారాజును కాబోతున్నాను కదా!'' అన్నాడు. ‘‘ఆ వరమేనా నువ్వు కోరుకున్నది?'' అని అడిగాడు చంద్రకాంతుడు. ‘‘అది వరాల్లో ఒకటి మాత్రమే!'' అన్నాడు విపులుడు. ‘‘మరి, మిగిలిన రెండు వరాలు?'' అని అడిగాడు చంద్రకాంతుడు. ‘‘నేను ఎన్నడూ వ్యాధిగ్రస్తుణ్ణి కాకూడదు; ముసలితనం రాకూడదు.'' ‘‘మరి దీర్ఘా…ుుస్సును ఎందుకు కోరుకో లేదు?'' ‘‘మరీ అంత మూర్ఖుడిగా ఉన్నావేమిటి?

 

ముసలితనం రాకూడదంటే, నేనెప్పుడూ …వనంలో ఉంటాననే కదా అర్థం!'' హఠాత్తుగా విపులుడి ముఖం పాలిపోయింది. అతడు గుండె పట్టుకుని అలాగే కుప్పకూలిపో…ూడు. ‘‘నేనే పరమ మూర్ఖుణ్ణి. నేను కోరుకున్న మూడవ వరం, నాకు ముసలితనం వచ్చేంతవరకు నన్ను ప్రాణాలతో ఉండనీ…ుదని గ్రహించ లేకపో…ూను,'' అంటూ విపులుడు మూలుగుతూ ప్రాణాలు విడిచాడు.