గాజుల మల్లయ్య

రామాపురం అనే గ్రామంలో మల్లయ్య గాజులమ్ముకుని పొట్టపోసుకునేవాడు. తెల్లవారగానే ఇంత గంజితాగి, గాజుల మలారాన్ని భుజాన తగిలించుకుని బయలుదేరేవాడు. ఇరుగు పొరుగు గ్రామాలు తిరిగి వ్యాపారం ముగించుకుని సాయంకాలానికి తిరిగివచ్చేవాడు.

 

మల్లయ్య దగ్గర నాణ్యమైన గాజులు న్యాయమైన ధరకే లభించడంవల్ల, ఆడవాళ్ళందరూ అతని వద్దే గాజులు తొడిగించుకునేవాళ్ళు.

 

గాజుల మల్లయ్య రోజూ ఉదయం బయలు దేరి వెళ్ళేప్పుడు ఊరి పొలిమేరలో ఉన్న గ్రామ దేవతకు మొక్కుకుని వెళ్ళేవాడు. అదేవిధంగా సాయంకాలం తిరిగి వచ్చేప్పుడు గుడి ముందు మలారం దించి, కొంతసేపు కూర్చుని దేవతకు మొక్కుకుని ఇంటికి వెళ్ళేవాడు.

 

రోజూలాగే ఒక రోజు మల్లయ్య తన వ్యాపారం ముగించుకుని ఇంటికివచ్చి, భోజనం చేసి పడుకున్నాడు. అర్ధరాత్రి సమయంలో తలుపు చప్పుడయింది. మల్లయ్య గాఢనిద్రలో ఉండడం వల్ల, తలుపు చప్పుడు వినిపించలేదు. అయినా తలుపు చప్పుడవుతూనే ఉంది. కొద్దిసేపటికి మల్లయ్యకు మెలకువ వచ్చి, తలుపు తెరిచాడు. బయట ఎవరూ లేరు. రెండు చేతులు మాత్రం గాలిలో కనిపిస్తూ, ‘‘మల్లయ్యా, నాకు గాజులు తొడగవూ?'' అన్న స్త్రీకంఠం వినిపించింది.

మల్లయ్య ఇంట్లోకి వెళ్ళి గాజులు తెచ్చి రెండు చేతులకూ తొడిగాడు. వెంటనే రెండు చేతులూ మాయమైపోయాయి. మళ్ళీ మరుసటి రోజు రాత్రి తలుపు చప్పుడు కావడం, మల్లయ్య తలుపు తెరవడం జరిగింది. ఈ సారి అదే గొంతు, ‘‘మల్లయ్యా, నా గాజులు బావున్నాయా?'' అని అడిగింది గాలి లోకి గాజుల చేతులను గలగలలాడిస్తూ. ‘‘ఆ! నీ చేతులకు ఈ గాజులు చాలా బావున్నాయి,'' అంటూ మల్లయ్య వెళ్ళి పడుకున్నాడు.

 

మూడో రోజు రాత్రి గాలిలోని గాజుల చేతులగొంతు మల్లయ్య తలుపు తట్టి అతన్ని నిద్ర లేపింది. మల్లయ్య కళ్ళు నులుముకుంటూ వెలు పలికి వచ్చి, ‘‘అమ్మా, నువ్వు నాకు కనిపించవు. ఇంతకూ నువ్వెవరు? నన్నెందుకు నిద్రపోనివ్వకుండా ఇబ్బంది పెడుతున్నావు?'' అని అడిగాడు.

 

‘‘మల్లయ్యా, నేను ఎవరైతేనేంగాని, నా చేతులకు గాజులు తొడిగిన నీకు ఏమైనా ప్రతిఫలం ఇవ్వాలని ఉంది. ఏం కావాలో కోరుకో,'' అన్నది ఆ స్ర్తీ కంఠస్వరం.

 

‘‘ఏం కోరుకుంటాను తల్లీ! నాలుగు ఊళ్ళు తిరిగి వ్యాపారం చేసుకునే సత్తువ నా కాళ్ళకు ఉంటే చాలు. కష్టపడి నా భార్యాబిడ్డలను పోషించుకుంటాను. మనసెరిగి నడుచుకునే భార్యా, నా మాట జవదాటని పిల్లలూ ఉన్నారు. ఇంతకు మించి నాకేంకావాలి. వాళ్ళకు ఎలాంటి కష్టమూ రాకుండా చూసుకో. అదే పదివేలు!'' అన్నాడు మల్లయ్య.

 

‘‘మల్లయ్యా! నీ మంచి మనసే నీకు రక్ష. పిల్లాపాపలతో నువ్వు చిరకాలం శాంతి సుఖాలతో వర్థిల్లగలవు,'' అంటూ గ్రామదేవత రూపం లీలగా కనిపించి అదృశ్యమయింది.