అనగనగాఓఅందమైన అడవి. అక్కడ ఉన్నవన్నీసాదుజంతువులుమాత్రమే. అన్నీకలసికట్టుగా సంతోషంగాఆటపాటలతోకాలంగడపుతూఉండేవి. ఆఅడవిలోనేఉండేవనదేవత వాటికి ఏకష్టమూరాకుండాకంటికిరెప్పలాకాపాడుతూఉండేది.
అక్కడ అన్నింటికన్నాచిన్నదిచందూఅనేకుందేలు. చందూఅంటేఅక్కడివారందరికీభలేముద్దు. అదిఅస్తమానంగెంతులేస్తూఅల్లరిచేస్తూఆటలాడుతూఉండేది.
చందూఇంటిపక్కనేసూర్య అనేఏనుగుఉండేదిచాలాఎత్తుగా, బలంగాచూడగానేబాబోయ్అనిపించేలాఉండేదది. ఎవరన్నామాటవినకుండాసతాయిస్తేవాళ్ళ అమ్మలుఅదిగోసూర్యనిపిలుస్తాననగానేవెంటనేఅల్లరిమానేవాళ్ళు.
అదిఎవరైనాసాయంకావాలంటేచేసిపెట్టేది. అందరికీఇండ్లూఅవీ కట్టుకోవడానికిసాయపడేది.
చందుకుందేలుకిసూర్య ఏనుగంటేచెప్పలేనంత ఆశ్చర్యం. సూర్యాకిఉన్నంత బలంనాకుంటేనా! అనిఎప్పుడూఅనుకునేది.
రానురానూచందూప్రతిదానికీసూర్యాతోపోల్చిచూసుకోవటంఎక్కువైపోయింది. “నేనేమోచిన్నగాముద్దుగాఉన్నానునన్నుచూసిఎవరూబయపడరు, సూర్యాఘీంకరించిందంటేఅడవంతావినిపిస్తుంది, నేనుఎంత అరచినాఇంటిబయటకుకూడావినపడదు” అనుకుంటూబాధ పడుతూఉండేది.
ఆసూర్య ఏనుగుకికూడాచందూనిచూస్తేచెప్పలేనంత ఇష్టం. “అందరూదాన్నిముద్దుచేస్తారు, ఎంత బుజ్జిగాఅందంగామెరిసిపోతుందో. ఇప్పుడేఇక్కడ కనిపిస్తుంది అంతలోకేమాయమైమరోపొదకింద ఉంటుంది! అబ్బ ఎంత హాయిగాచలాకీగాపరుగులుపెట్టేస్తుందో! దానిచర్మంఎంత మృదువుగాఉందీ! తనకేమోగరుకుగాఅసహ్యంగాఉంది. దానిచెవులెంత అందంగాఉన్నాయి! తనకేమోచాటల్లాఏంబావోలేవు”. అనుకునేది.
ఓసారిచందూసూర్యామాటల్లోతమ మనసులోఉన్న సంగతితెలుసుకున్నారు. ఇంకేం! వాటికిబోల్డంత ఆనందంవేసింది. ఇద్దరూకలిసివనదేవత దగ్గరికిబయల్దేరారు. వనదేవత తోతమ బాధ చెప్పుకునితమనితమకిష్టమైనట్టుగామార్చమనికోరారు.
వనదేవత చాలామంచిదికదామరికాదనకుండాసూర్య శరీరంలోకిచందూని , చందూబుజ్జిశరీరంలోకిసూర్యనిమార్చేసింది.
రెండూమారిన తమ శరీరాలుచూసుకునిబోల్డంత ఆనందపడిపోతూఇంటిమొహంపట్టాయి.
చందూకిపెద్ద ఏనుగుశరీరంభలేవింతగాఅనిపిస్తూఉంది, నేలపైనుండితనుచాలాఎత్తులోఉండటంగమ్మత్తుగాఉంది. ఆరోజంతాతన్నితానుచూసుకుంటూ, చెట్లకొమ్మల్నితొండంతోపట్టుకుఊపుతూచిన్న చిన్నాజంతువుల్నిసరదాగాబెదరగొడుతూఅలాగడిపేసింది.
ఇక్కడ సూర్యకేమోచందూశరీరంతేలిగ్గాహాయిగాఅనిపించిందిఅడవంతాగెంతులేస్తూ, అందరిఇళ్ళలోగారాబాలుపోతూఆరోజుగడపింది.
అలాఓరోజుగడవగానేచందూకిఆశరీరంకాస్తాబోర్కొట్టడంమొదలైంది “ఏంటోగెంతులేయడంకుదరదు, పల్టీలుకొట్టలేనుఅడవంతాపరిగెత్తలేను, నాస్నేహితులతోఆడలేను. నన్నుముద్దుచేసేపిల్లలంతానేనుదగ్గరికివెళ్ళగానేభయపడిపోతున్నారు! “ అనుకుంది. ” ఆడుకోనీకుండాఅందరూఏదోఓపనిచెపుతూనేఉన్నారుఓరిదేవుడోయ్ఏనుగులాఉండడమంటేఇంత కష్టమనుకోలేదు. “ అనిఏడ్చేసింది.
ఈసూర్య ఏమనుకుందంటే” ఈచిన్న శరీరంలోఇరుక్కుపోయాను, తనివితీరానదిలోస్నానంచేసిరెండురోజులైపోయింది, హాయిగానాకిష్టమైన వెలగ పండ్లుచెట్లపైనుండికోసుకుతినేదాన్ని అస్తమానంఈక్యారెట్లూపచ్చిగడ్డీనమలలేక చస్తున్నానుబాబోయ్! అందరూనాసాయంకోరివచ్చేవాళ్ళు, ఇప్పుడెవరూనన్నుపట్టించుకోరు. అందరికీసాయంచేసివాళ్ళ మెప్పుపొందడంఎంత బావుండేదో! అనిదిగులుపడడంమొదలెట్టింది. పనిలేక మహాబోరుగాఉందిఈచిన్న చిన్న కుందేళ్ళ తోఎంత సేపనిఆడనూ! అనుకుందివిసుగ్గా.
చివరకిఎవరిశరీరంలోకివాళ్ళువెళ్ళిపోవాలనిఅనుకుని, ఇద్దరూకలిసివనదేవత దగ్గరికివెళ్ళి“అమ్మావేరేవాళ్ళలాఉండడంమాకేంబావోలేదుమమ్మల్నిముందులామార్చేసేయీ”అనివేడుకున్నాయి.
వనదేవత చాలామంచిదనిముందేచెప్పుకున్నాంకదా, వేంటనేతిరిగిఎవరిశరీరంలోకివాళ్ళనిచేర్చేసింది.
అప్పుడుచందూగెంతులేస్తూహాయిగాపరిగెత్తింది.
సూర్యానదిలోకిదిగినీళ్ళుచిమ్ముతూహమ్మయ్య! అనుకుంది.
అక్కడ అన్నింటికన్నాచిన్నదిచందూఅనేకుందేలు. చందూఅంటేఅక్కడివారందరికీభలేముద్దు. అదిఅస్తమానంగెంతులేస్తూఅల్లరిచేస్తూఆటలాడుతూఉండేది.
చందూఇంటిపక్కనేసూర్య అనేఏనుగుఉండేదిచాలాఎత్తుగా, బలంగాచూడగానేబాబోయ్అనిపించేలాఉండేదది. ఎవరన్నామాటవినకుండాసతాయిస్తేవాళ్ళ అమ్మలుఅదిగోసూర్యనిపిలుస్తాననగానేవెంటనేఅల్లరిమానేవాళ్ళు.
అదిఎవరైనాసాయంకావాలంటేచేసిపెట్టేది. అందరికీఇండ్లూఅవీ కట్టుకోవడానికిసాయపడేది.
చందుకుందేలుకిసూర్య ఏనుగంటేచెప్పలేనంత ఆశ్చర్యం. సూర్యాకిఉన్నంత బలంనాకుంటేనా! అనిఎప్పుడూఅనుకునేది.
రానురానూచందూప్రతిదానికీసూర్యాతోపోల్చిచూసుకోవటంఎక్కువైపోయింది. “నేనేమోచిన్నగాముద్దుగాఉన్నానునన్నుచూసిఎవరూబయపడరు, సూర్యాఘీంకరించిందంటేఅడవంతావినిపిస్తుంది, నేనుఎంత అరచినాఇంటిబయటకుకూడావినపడదు” అనుకుంటూబాధ పడుతూఉండేది.
ఆసూర్య ఏనుగుకికూడాచందూనిచూస్తేచెప్పలేనంత ఇష్టం. “అందరూదాన్నిముద్దుచేస్తారు, ఎంత బుజ్జిగాఅందంగామెరిసిపోతుందో. ఇప్పుడేఇక్కడ కనిపిస్తుంది అంతలోకేమాయమైమరోపొదకింద ఉంటుంది! అబ్బ ఎంత హాయిగాచలాకీగాపరుగులుపెట్టేస్తుందో! దానిచర్మంఎంత మృదువుగాఉందీ! తనకేమోగరుకుగాఅసహ్యంగాఉంది. దానిచెవులెంత అందంగాఉన్నాయి! తనకేమోచాటల్లాఏంబావోలేవు”. అనుకునేది.
ఓసారిచందూసూర్యామాటల్లోతమ మనసులోఉన్న సంగతితెలుసుకున్నారు. ఇంకేం! వాటికిబోల్డంత ఆనందంవేసింది. ఇద్దరూకలిసివనదేవత దగ్గరికిబయల్దేరారు. వనదేవత తోతమ బాధ చెప్పుకునితమనితమకిష్టమైనట్టుగామార్చమనికోరారు.
వనదేవత చాలామంచిదికదామరికాదనకుండాసూర్య శరీరంలోకిచందూని , చందూబుజ్జిశరీరంలోకిసూర్యనిమార్చేసింది.
రెండూమారిన తమ శరీరాలుచూసుకునిబోల్డంత ఆనందపడిపోతూఇంటిమొహంపట్టాయి.
చందూకిపెద్ద ఏనుగుశరీరంభలేవింతగాఅనిపిస్తూఉంది, నేలపైనుండితనుచాలాఎత్తులోఉండటంగమ్మత్తుగాఉంది. ఆరోజంతాతన్నితానుచూసుకుంటూ, చెట్లకొమ్మల్నితొండంతోపట్టుకుఊపుతూచిన్న చిన్నాజంతువుల్నిసరదాగాబెదరగొడుతూఅలాగడిపేసింది.
ఇక్కడ సూర్యకేమోచందూశరీరంతేలిగ్గాహాయిగాఅనిపించిందిఅడవంతాగెంతులేస్తూ, అందరిఇళ్ళలోగారాబాలుపోతూఆరోజుగడపింది.
అలాఓరోజుగడవగానేచందూకిఆశరీరంకాస్తాబోర్కొట్టడంమొదలైంది “ఏంటోగెంతులేయడంకుదరదు, పల్టీలుకొట్టలేనుఅడవంతాపరిగెత్తలేను, నాస్నేహితులతోఆడలేను. నన్నుముద్దుచేసేపిల్లలంతానేనుదగ్గరికివెళ్ళగానేభయపడిపోతున్నారు! “ అనుకుంది. ” ఆడుకోనీకుండాఅందరూఏదోఓపనిచెపుతూనేఉన్నారుఓరిదేవుడోయ్ఏనుగులాఉండడమంటేఇంత కష్టమనుకోలేదు. “ అనిఏడ్చేసింది.
ఈసూర్య ఏమనుకుందంటే” ఈచిన్న శరీరంలోఇరుక్కుపోయాను, తనివితీరానదిలోస్నానంచేసిరెండురోజులైపోయింది, హాయిగానాకిష్టమైన వెలగ పండ్లుచెట్లపైనుండికోసుకుతినేదాన్ని అస్తమానంఈక్యారెట్లూపచ్చిగడ్డీనమలలేక చస్తున్నానుబాబోయ్! అందరూనాసాయంకోరివచ్చేవాళ్ళు, ఇప్పుడెవరూనన్నుపట్టించుకోరు. అందరికీసాయంచేసివాళ్ళ మెప్పుపొందడంఎంత బావుండేదో! అనిదిగులుపడడంమొదలెట్టింది. పనిలేక మహాబోరుగాఉందిఈచిన్న చిన్న కుందేళ్ళ తోఎంత సేపనిఆడనూ! అనుకుందివిసుగ్గా.
చివరకిఎవరిశరీరంలోకివాళ్ళువెళ్ళిపోవాలనిఅనుకుని, ఇద్దరూకలిసివనదేవత దగ్గరికివెళ్ళి“అమ్మావేరేవాళ్ళలాఉండడంమాకేంబావోలేదుమమ్మల్నిముందులామార్చేసేయీ”అనివేడుకున్నాయి.
వనదేవత చాలామంచిదనిముందేచెప్పుకున్నాంకదా, వేంటనేతిరిగిఎవరిశరీరంలోకివాళ్ళనిచేర్చేసింది.
అప్పుడుచందూగెంతులేస్తూహాయిగాపరిగెత్తింది.
సూర్యానదిలోకిదిగినీళ్ళుచిమ్ముతూహమ్మయ్య! అనుకుంది.
No comments:
Post a Comment