ఆలోచన

ఇరుగుపొరుగు ఇళ్ళవాళ్ళయిన కేశవుడు, రాఘవుడు పుట్టి పెరిగిన పల్లెటూరిని వదిలి, ఏ పట్నానికోవెళ్ళి బతుకుతెరువు వెతుక్కోవాలనుకున్నారు. బయలుదేరే ముందు వాళ్ళకొక చిత్రమైన ఆలోచన వచ్చింది. "నువ్వు గంగపట్నానికి వెళ్ళు. నేను కృష్ణపట్నానికి వెళతాను. సరిగ్గా ఐదేళ్ళ తరవాత, ఇదేరోజున ఇక్కడే కలుసుకుందాం. ఈ ఐదేళ్ళలో మన జీవితాల్లో ఎలాంటి మార్పువస్తుందో చుద్దాం, ఏమంటావు?" అన్నాడు కేశవుడు.

రాఘవుడు అందుకు సరేనని గంగపట్నానికి బయలుదేరాడు.

ఐదేళ్ళు గడిచాక మిత్రులిద్దరూ అనుకున్న రోజున గ్రామదేవత ఆలయం వద్ద కలుసుకున్నారు. "ఎక్కడికి వెళ్ళినా మన నీడ మన వెంటే వస్తుందన్నట్టు, ఊరు వదిలి వెళ్ళినా నాకు రెక్కాడితేగాని, డొక్కాడని పరిస్థితే. ఒక బట్టల దుకాణంలో పనిచేస్తున్నాను. మరి నీ సంగతేమిటి?" అని అడిగాడు కేశవుడు.

"చెప్పడం దేనికి? రేపు నాతోరా, చూద్దువుగాని," అన్నాడు రాఘవుడు.

మూడో రోజు సాయంకాలానికి మిత్రులిద్దరూ గంగపట్నం చేరుకున్నారు. పట్నం చివర పదెకరాలపొలం; ఐదారు కొబ్బరి చెట్ల మధ్య చిన్న భవంతిలాంటి ఇంటికి తీసుకువెళ్ళాడు రాఘవుడు దాన్ని చూడగానే, "ఈ ఇల్లు నీదేనా?" అంటూ ఆశ్చర్యపోయాడు కేశవుడు.

"కాదు. నా దూరపు బంధువుది. ఆయన విదేశానికి వెళుతూ ఈ పొలం, ఇల్లు నాకిచ్చి వెళ్ళాడు," అన్నాడు రాఘవుడు.

ఆ తరవాత ఆశ్చర్యంగా చూస్తూన్న కేశవుణ్ణి, "మనకూ ఇలాంటి బంధువుంటే బావుండేది కదా, అనుకుంటున్నావు. అవునా?" అని అడిగాడు రాఘవుడు. "కాదు. నేను ఆ బంధువై ఉంటే ఎంత బావుండేది అనుకుంటున్నాను," అన్నాడు కేశవుడు!